Yıldırım Demirören'in takdir ettiğim nadir özelliklerinden biridir eşinin tribünlerde yanında yer almasına olumsuz yaklaşmaması. Aslında hep tribünlerde görmek istediğimiz şeyler bunlar. Futbolun tamamen erkek oyunu olmadığını göstermesi açısından. Gelme azmi gösterdiği için Revna Demirören'e, bu duruma muhalif olmadığı için de Yıldırım Demirören'e teşekkürü şahsım adına bir borç bilirim.
Revna Demirören bazen öyle durumlarda öyle tavırlar sergiledi ki bazı zamanlarda, Yıldırım Demirören yerine Revna Demirören Başkan olsa çok daha iyi olacak diyen taraftar gördüm çokça. Aslında katılmıyor değilim, ekleyip sonra sildiğim bir ankette "kim başkan olsun" diye sormuş, cevap şıklarına "Yıldırım Demirören hariç herhangi biri (Bush Dahil)" diye bir seçenek ekleyip kendi oyumu da bu şıktan yana kullanmıştım. Neyse efendim lafı fazla uzatmadan yazımın amacına geleyim. Dedik ya Revna Demirören takdir toplamıştı diye, Denizli maçı ile berbaber bu sempati antipatiye dönüşmeye başladı. En son beyanatında da Revna hanım "Eşime istifa etmesi yönünde bir baskı yapmış değilim, tersine aday olması için ben teşvik ediyorum" demiş. Ben de Revna hanım lütfen diyorum, yapmayın diyorum, acıyın bu taraftara diyorum kansere adım adım yaklaşıyoruz diyorum. Yeter diyorum.
Eğer en ufak bir etkiniz var da bunu istifa etmesi yönünde kullanmıyorsanız ahirette dahi iki elim yakanızda diyorum. Yeter ya daral geldi a aa.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder